L-LYSINE przeciw neuralgiom, wirusom, miażdżycy, osteoporozie, nowotworom i innym…

20 stycznia 2013 0 przez Dr Renata Zarzycka

Lizyna należy do grupy aminokwasów egzogennych, których organizm nie może sam wytwarzać. Należy też do grupy aminokwasów niezbędnych (liczącej 8 – 10 substancji), które nie mogą być syntetyzowane w organizmie człowieka i muszą być dostarczane z dietą. Jeśli będzie jej zbyt mało w organizmie – rozpoczną się nasze kłopoty ze zdrowiem spowodowane m.in. osłabienie i uszkodzeniami kolagenu, co sprzyja łatwiejszym infekcjom, uszkodzeniom osłonko mielinowej nerwów jak również powstawaniu nowotworów i przerzutów. Lizyna jest organicznym związkiem chemicznym, należącym do 20 aminokwasów białkowych, najbardziej rozpowszechnionych na Ziemi.

Lizyna pobudza koncentrację. Jej niedobór manifestuje się w zmęczeniu, w zawrotach głowy i w anemii. Lizyna stymuluje spalanie kwasów tłuszczowych i podwyższa produkcję energii, pobudza produkcję hormonów, enzymów i przeciwciał.

Jeżeli ktoś ma problemy z koncentracją, nabiegłe krwią oczy, miewa zawroty głowy i nudności, jeśli wypadają mu włosy i cierpi na anemię, jest bardzo prawdopodobne, że wynika to z chronicznego niedoboru lizyny. Lizyna przyczynia się także do produkcji kwasów trawiennych w żołądku oraz kolagenu. Wegetarianie, odżywiający się produktami zbożowymi, zawierającymi niewiele lizyny, często cierpią na niedobór tego aminokwasu. Dotyczy to również wielu starszych osób, szczególnie mężczyzn.

Jednym z ostatnich wielkich odkryć dwukrotnego laureata Nagrody Nobla, Linusa Paulinga, było stwierdzenie, że lizyna wraz z witaminą C, utrudnia lipoproteinie A tworzenie osadów arteriosklerotycznych. Ma to rewolucyjne znaczenie w zapobieganiu miażdżycy oraz dla terapii chorób serca i krwiobiegu. Aby zapobiec chorobom serca i układu krążenia, Linus Pauling zalecał dzienne przyjmowanie co najmniej 500 mg lizyny i nie mniej niż 2 g witaminy C.

Oto film, udostępniony do publicznej informacji przez użytkownika medycynakomorkowa na Youtube.com – kliknij w link: http://youtu.be/hIuQNIYXp-I

Osteoporoza i braki wapnia w koścu z niedoboru lizyny?

Osteoporoza jest dolegliwością ludzi starszych, głównie kobiet, chociaż jej ofiarą mogą paść również i młode, źle odżywione i przesadnie trenujące sport osoby. Choroba ta ma wiele przyczyn. Jedną z nich jest niedobór lizyny. Badania wykazały, że wszyscy cierpiący na osteoporozę pacjenci mają zbyt niski poziom tego aminokwasu. Lizyna przyczynia się także do wydalania z organizmu ołowiu. Obciążenie ołowiem jest następną przyczyną powstawania osteoporozy.

Renata Zarzycka-Bienias – ZnanyLekarz.pl

Witamina C i Lizyna w ochronie organizmu

Jak wykazują ostatnie badania naukowe, lizyna w wydatnym stopniu zapobiega powstawaniu i rozprzestrzenianiu się raka oraz tworzeniu się przerzutów (metastaz).

Oto film, udostępniony do publicznej informacji przez użytkownika medycynakomorkowa na Youtube.com – kliknij w link: http://youtu.be/9k_77UDCwb0

Infekcje wirusowe w tym opryszczka, a wpływ lizyny na tłumienie wirusa.

Panuje przekonanie, że utrzymanie równowagi między lizyną a argininą (aminokwas z grupy endogennych) odgrywa istotną role w leczeniu opryszczki. Istnieje podejrzenie, że wirus opryszczki (HSV-1 opryszczka wokół ust, HSV-2 opryszczka narządów płciowych, ospa wietrzna) potrzebuje do życia argininy natomiast lizyna hamuje jego rozwój. Równie zbliżone działanie może tłumić wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV, Human Papilloma Virus). Stąd też znajduje się jako jeden ze składników VIRAGO jak też w L-Lysine.

Oprócz tego lizyna okazuje się dość skuteczna w walce z wirusem opryszczki (herpes). Dlaczego?

Przedawkowanie argininy (np. w pożywieniu) prowadzi do utrudnień w przyswajaniu lizyny i odwrotnie. To konkurencyjne zachowanie jest wykorzystywane w medycynie naturalnej do walki z wirusem opryszczki, który jest uzależniony od argininy. Za pomocą lizyny, wirus poddawany jest „kuracji głodówkowej”. Zawierają ja m.in.: ryby, kurczaki, wołowina, mleko, sery i soja. Terapia jest szczególnie skuteczna, jeżeli jest jednocześnie wspierana odżywianiem ubogim w argininę. Zatem nie wskazane są w nadmiarze, bogate w argininę orzechy, fistaszki i orzechy kokosowe oraz fasola i piwo. Czekolada jest czystą trucizną dla chorych na opryszczkę.

Lizyna nie może wyleczyć z herpesa i to musimy sobie wyraźnie powiedzieć. Nawet, gdy nie doszło do ataku wirusa, choroba drzemie w środku nas. Wirusy „obozują” w komórkach i zwojach nerwowych, dobrze schowane przed komórkami patrolowymi systemu immunologicznego. W momencie osłabienia układu odpornościowego organizmu, opuszczają swe schronienie i podążają ku powierzchni skóry. Objawia się to powstawaniem charakterystycznych pęcherzyków na wargach lub organach płciowych. Ognisko choroby leży jednak w komórkach nerwowych.

Ta, wydawało by się, niegroźna wysypka, jest wyrazem chronicznej lecz dobrze ukrytej choroby w systemie nerwowym, choroby mogącej zaatakować szpik kostny kręgosłupa i mózg. Aczkolwiek objawia się w postaci pęcherzyków na powierzchni skóry, właściwym obiektem jej ataku jest system nerwowy.

Wielu naukowców uważa dzisiaj, że herpes jest wyzwalaczem całego szeregu dolegliwości jak np. pewnych form migreny, neuralgii, choroby Mienieres, zapalenia błon śluzowych ust, paraliżu twarzy, zapalenia opon mózgowych i tkanki łącznej, zapalenia szpiku kostnego, rogówki, pęcherza, wątroby, płuc i bronchitu jak również nowotworów podbrzusza i jamy ustnej.
To wszystko wydaje się być skrajnie przesadzone. Weźmy jednak pod uwagę, że królik, któremu wkropi się do oka ciecz z pęcherzyka herpesu, w ciągu miesiąca umiera na zapalenie opon mózgowych!
Dlatego coraz więcej naukowców uważa, że wirusa herpesu należy nie tylko trzymać za pomocą lizyny w szachu, lecz poprzez codzienne „bombardowanie” lizyną osłabiać go i utrzymywać w ciągłej defensywie. Na ile dobre jest to rozwiązanie?

Zbyt wysokie dawki, leżące w granicach 8 – 10 g dziennie, spowodowałyby zbytnie zahamowanie absorbcji argininy, aminokwasu potrzebnego w wielu procesach biochemicznych. Moglibyśmy więc wpaść spod deszczu pod rynnę. Rozsądniejszym wydaje się stosowanie bardziej umiarkowanych dawek lizyny w połączeniu z innymi środkami antywirusowymi.

Jeśli mamy skłonność do chorób wirusowych – w tym wirusa wątroby, wirusa opryszczki i brodawczaka, powinniśmy unikać nadmiaru produktów spożywczych zawierających argininę.

Produkty z dużą ilością argininy to: czekolada, orzechy, nasiona, piwo, orzechy kokosowe, ziarna zbóż, fasola, groch.

Jeśli już przesadzimy np., z fasolka po bretońsku lub grochówka bądź czekoladowymi smakołykami bogatymi z argininę i ujawni się u nas choroba wirusowa na skórze bądź w postaci neuralgii – bólu i stanu zapalnego nerwów obwodowych, warto pilnie sięgnąć m.in. po produkty z lizyną. Podaje się, że przyjmowanie 2000 do 3000 mg lizyny dziennie po wystąpieniu pierwszych objawów np. opryszczki lub neuralgii może być pomocne w odparciu ataku choroby lub przynajmniej złagodzi jej przebieg.

Produkty spożywcze zawierające lizynę to: ryby, kurczaki, chude mięso, mleko, sery w tym żółty ser, jaja, wszystkie pokarmy białkowe, bób, wyroby z soi, drożdże.

Dostępne są również suplementy z lizyną. Uwaga – dużych dawek lizyny nie powinno się podawać dzieciom gdyż neutralizując działanie argininy – hormonu wzrostu, może spowolnić wzrost. Dawki profilaktyczne są bezpieczne. Bezpieczna systematyczna dzienna dawka to dla dorosłych to 500 mg, chociaż niektórzy eksperci zalecają 1 g dziennie podczas posiłków a do tego 1-2 gramy witaminy C. Dawki większe – lecznicze przyjmujemy tylko w potrzebie prze kilka dni choroby. Przyjmiemy 2000 do 3000 mg lizyny dziennie ( podzielone na kilka mniejszych dawek) po wystąpieniu pierwszych objawów np. opryszczki, wirusa grypy lub neuralgii, może być pomocne w odparciu ataku choroby lub przynajmniej złagodzi jej przebieg. W przypadku chorób przewlekłych jak zapalenie naczyń krwionośnych i miażdżyca, lizynę w dawce leczniczej, przyjmujemy zawsze w większymi dawkami witaminy C i z bardzo pomocny w tym przypadku, argininą.